Gedichten van Micheline Cuypers geweven met de emotie die haar overvalt
We waren even aan zee en daar ’s morgens vroeg gaan joggen …. heerlijk
er waait geluk in mijn haar
nu de ochtend zo intens ontwaakt
een vuurgloed in een rode sluier
kleurt de lucht in passie tinten
ik heb mijn jogging schoenen aan
en loop rustgevend langs de branding
ik adem zuurstof voor de nieuwe dag
en vind kracht in de stilte van het strand
© Merel
met wat zand korrel ik een strandverhaal
de branding staat ons op te wachten
een winddicht speelt zachtjes met ons haar
ik korrel letters van gelukkig zijn
we zeggen niets
voelen de warmte van het samen zijn
en in het duinbed van jij en ik
kijken we stilletjes naar de ondergaande zon
© Merel
wat als ik zee in een zee van liefde
zee je dan met me mee
samen op een golf
aan de branding
die jij en ik alleen begrijpen
©. Merel
een goede morgen druppelt nattigheid
het is frisjes buiten
haar jurkjes mogen dromen van een volgende zomer
midden september stapt in herfstschoenen
bomen verliezen hun eerste bladeren
het eekhoorntje is weer in haar tuin
en fluister stilletjes je kan er niet omheen
een nieuw seizoen is hoog zwanger
©. Merel
het stil ontwaken van een zondag
minuten hebben geen haast
er is tijd genoeg
de ochtend rekt zich uit
zullen we even niksen
heel traag de dag beginnen
langzaam de eerste letters schrijven van ons verhaal
aan de ontbijttafel staat pluk de dag ons op te wachten
we kneden de kruimels van de nieuwe dag
laten het nog even rijzen
en zien wel wat het wordt
©. Merel
ik herinner me het licht
in de blikken van de jongen
het was zachtaardig
vol verwondering in het kijken
ik herinner me de genen
die opstandig zenuwbanen kraakten
en hoe nevelslierten
in zijn ogen kwamen wonen
ik zie zo veel later een jongeman
hoe hij dapper toekomst bouwt
zijn hindernissen overwint
en iets in mij zegt hij komt er wel
© Merel
de dag opende een vers
pas geschreven
tijdens het gepruttel van de koffie
het rook naar vers gebakken brood
kleurde rood als pas geplukte bosbessen
die je smakelijk stonden op te wachten
het was nog vroeg
langzaam stapte ze in nieuwe zinnen
en veegde de kruimels van de tafel
© Merel
weer septemberen we dagen
op het ritme van de nieuwe maand
het licht gaat vroeger slapen
en ’s ochtends voelt het zo veel frisser
nevelslierten blijven al eens hangen
toch stappen zomerjurkjes nog niet in de kast
ze mijmeren hoopvolle blikken
en ja ze weten het bijna zeker
ergens in september laat een nazomertje van zich voelen
© Merel
ogenindeschaduw 