Maand: april 2011

De deur

http://pieterbie.skynetblogs.be/archive/2011/04/21/door.html#comments

 

wat als de deur
je blijft staan en mijmert
hoe ze krakend voor je open gaat
ze voelt zich oud
weet ze je te vertellen
met een afgebladderd vel
en spleten die je uitnodigen
om glurend het binnenhof te verkennen

haar scharnieren roesten in het niet weten
hoe lang ze hier reeds staat
en de geur van mos kijkt je groenig aan

eens was ze mooi
fluistert ze heel stilletjes
wist ze zo velen te bekoren
nu is ze wankel en denkt zichzelf te verliezen

maar jij weet haar te verwarmen
streelt de ziel van haar houterige gedachten
en vertelt hoe je wegdromend naar haar kijkt

         ©  Merel

Dankjewel

       vandaag kwam de 200000ste bezoeker even langs
     daarom jij … en jij …. en jij …..
     voor iedereen een dankjewel


ik dacht het mooiste dankjewelletje voor je te plukken
in de tuin die gisteren nog woordbloesems kleurde
maar buiten regent het
en ik heb schrik dat mijn zinnen
koud en vochtig je niet echt zullen raken

binnen in mijn kamer oogst het hartverwarmend
zeker nu gisteren de eerste klaproos me bekoorde
ik dicht wat liefs rondom mijn woorden
wikkel ze in een dankjewel
dat ik je zo graag wil geven
omdat je telkens weer heel even tot bij me komt

               © Merel

 

 

Ik zoek

ik zoek het juiste woord
om het weerzien te verwarmen

maar blijf stil en ingetogen
nu zo lang naar uitgekeken

mijn weg weer kleurt
en de eerste klaproos dicht blozend naar me zwaait

         

             © Merel

Ik had er niet bij stilgestaan

           http://enersfotodagboek.skynetblogs.be/archive/2011/04/24/gedichten-aan-bomen.html#comments

 

ik had er niet bij stilgestaan
je droeg een hoed
en ik herkende je niet echt goed
het enige beeld dat ik van je had
was een foto ergens in het klein

tot je bij me kwam
of ik die ene merel was 
en ja je had het bij het rechte eind

we wandelden langs boomgaarden
van het bijna uitgebloesemde haspengouw
jij met je fototoestel en ik met mijn woordjes
en tussen het verpozen in
het slenteren langsheen schilders en dichters
vertelde je me hoe je mijn zinnen  niet altijd begreep

en thuis gekomen dacht ik zo ineens
weet je wat
ik schrijf gewoon wat doodgewone dingen
hoe ik je die ene namiddag ontmoette 
het fijn vond om even langs je levenspad te kuieren
en we vast en zeker
ja je weet wel wat

          ©  Merel

Een glimlach in de golven

er drijft een glimlach in de golven
– het spiegel gemijmer van de zee –

hoe een vrouw
bij de barensweeën van het ochtendlicht
ingetogen zijn branding begeerde

en iets in hem heel zeker wist
het duurt niet lang, dan komt ze terug

             © Merel

Morgen

morgen
golfblikt de zee
kuiert een dichtvrouw langs de branding van haar ziel

loslaten
krijst een meeuw
en opspattend nat schrijft thuiskomen in het mulle zand

ze raapt een schelp op
verkleefde letters weken in zijn buik
nog even en ze dobberen in het verder gaan

morgen
weet de zee
dicht een vrouw gemoedsrust in een duinbed

             © Merel

Een zondag

een zondag
jij en ik
wandelend langs verkavelingwegen

de zon scheen een blauwe lucht
net als toen die ene dag
en in je onderweg
raapte je herinneringen op

en ik
ik wist heel zeker
dat je vader
van ergens ver weg naar je keek

           ©  Merel