Met mondjesmaat

met mondjesmaat blijft het komen
dwarrelt het gemoedelijk uit je zijn
spontane woorden die vertellen
hoe heerlijk het daar wel was
 
soms ook al eens gevaarlijk
die dag toen je op losse stenen
langs de afgrond naar boven klom
gelukkig was er je begeleider
die je met veilige stappen
leerde hoe de hindernissen te overwinnen
 
en dan vlak bij het heem het kapelletjes pad
zo veel bijna niet te tellen
een lastige klim omhoog
maar eens boven kwam de voldoening
om dat wat je toch maar weer had gedaan
 
je ogen glinsteren als fonkelende sterren
die mijmeren hoe mooi de Zwitserse alpen wel zijn
 
               ©  Merel

Je verhalen

je verhalen blijven vrolijk wapperen
vallen gemoedelijk in mijn schoot
hoe de zon plots achter de berg verdween
nevelslierten als mistige geesten
ervoor zorgden dat het pad
nog moeilijk te beklimmen was
 
en dan die ene dag zo hoog
dat je je naam in de sneeuw kon schrijven
men je leerde hoe je het best kon stappen
zonder je evenwicht te verliezen
op het zomers wit tapijt
 
ik lees het in je ogen
je bent nog lang niet uitverteld
 
       ©  Merel

Je vertelt me

je vertelt me
hoe het leek alsof die ene wolk
een fontein werd die wolken uitspoot
en de top die je als doel had
werd plots te gevaarlijk
 
dan maar rechtsomkeer
terug naar het heem
waar een warme maaltijd
en de gezelligheid van de avond
zo uitnodigend op je wachtte
 
morgen vertel je nog meer
nu wiegen je verhalen
dromend voor zich uit
aan de wasdraad van het goed gevoel
 
             © Merel

Slenteren

kom laten we nog wat slenteren
snuffelen tussen de boeken kraampjes
even op een bankje zitten dromen
genieten van het momentje van de dag
kuieren langs smalle steegjes
de geur opsnuiven van niets moet en alles kan
 
 
dat hangslotje aan die ene brug hebben we niet nodig 
onze handen verstrengelen wel in ik zie je graag 
 
            © Merel
 
 
 
      

 

Parijse zoen

het is vroeg in de ochtend
de muren slapen nog
als de liefde zich heel stilletjes
tussen ons in nestelt
 
wat dacht je van een Parijse zoen
eentje die je lippen zoekt
aangestoken door het vuur
van het ontwaken van de zon
 
          © Merel

Langsheen de stroom

ze stromen langsheen de stroom
zolang gestroomd in de ziel van hun vooruitblik
knuffelen op een bankje de blikken van de ondergaande zon
delen hun intiemste verzen met de honger van de nacht
 
              © Merel

 

Mijn glimlach

ik laat een glimlach hier
zeg je
eentje van de velen
die de afgelopen dagen
jullie huisje verwarmde
 
zie je hoe hij glundert
met mijmerende blikken
dit vergeet ik niet mooie momentjes pluk
gewikkeld in een schat van herinneringen
nu ik weer ver weg mijn levenspad bewandel
 
           ©  Merel

Zul je voorzichtig zijn

maandagochtend vertrekt onze jongste weer voor 10 dagen richting Zwitserse bergen :
mensen met een visuele handicap die dankzij de inzet van hun begeleiders onvergetelijke dagen beleven
 
 
de alpenweiden en de kronkelpaadjes 
de klim naar boven 
de warmte van het samenzijn
het weerzien met hen
die je vorig jaar uitzwaaiden
de verhalen waar je mee naar huis komt
het staat je allemaal weer op te wachten
 
je bergschoenen hunkeren
om je voeten te versieren
een laatste kus
en ja ik zal voorzichtig zijn
daar stap je in de bus
op weg naar zo lang naar uit gekeken
 
morgen ben je weer een berggeit
samen naar de top
met andere ogen die jouw kijkers helpen
je hand stevig vastgeklampt
aan de rugzak van je begeleider
 
dat ik het je gun dat weet je wel
ook al knaagt het zoals al die vorige jaren
weer een beetje in mijn rechter boezemkamertje
ach ja dat hoort nu eenmaal bij het moederen
 
               ©  Merel

je stem

op de toonladder van klanken
luister ik naar het timbre  van je stem
 
hoe je daar aan tafel
samen met je vader over voetbal praat
 
ik wieg me in je zinnen
kijk vertederend naar jou
 
zoon lief
we zien je graag
 
         © Merel