tussen regenvlagen van een laatste augustus dag
druppelen druppels
als warme tranen in een waterplas
het licht komt aarzelend weer tot leven
in wolken zo lang versteend
verstrengelt een hand in een andere hand
© Merel
Gedichten van Micheline Cuypers geweven met de emotie die haar overvalt
tussen regenvlagen van een laatste augustus dag
druppelen druppels
als warme tranen in een waterplas
het licht komt aarzelend weer tot leven
in wolken zo lang versteend
verstrengelt een hand in een andere hand
© Merel
in namiddag druppels
schuim golft minnen
als een intiem rijm
in het dicht zo dicht gedicht
© Merel
hoe dichtzinnen
in het schijnsel van de nieuwe dag
met de mooiste letters dichtbij zijn huiveren
ik schud het kom nog wat dichter kussen voor je op
zo dicht mijn dichter
heb ik je nog nooit gedicht
© Merel
in de bloswangen van een gedicht
lees je
hoe bubbels sprankelen
als hittegolven
in het hooglied van de nacht
© Merel
dinsdag mocht ik samen met mijn zoon in de stadsschouwburg in Antwerpen
een repetitie bijwonen van de musical Ben x
ook al zag je het niet scherp
waren het vage schimmen
knipperde het licht soms veel te fel
kneep je je ogen even dicht
het voelde goed in jou
alsof je in het brein kroop
van hij die de hoofdrol speelde
alsof het voor jou geschreven was
dansten woorden op de scene
namen ze je mee achter de coulissen
en werd je horizon heel even een beetje ruimer
© Merel
het was een zondag
een de festival camping ontwaakt zondag
ook al maakt de hitte je klam
het stof zo plakkerig
in je blik glunderen muzieknoten
nog vrolijk in het rond
tentjes worden opgeruimd
tussen een zee van mensen
moe maar zo gelukkig
rijd ik je tegemoet
op weg naar huis mijn zoon
breekt je stem heel even
als je me vertelt
hoe gisteren tijdens een minuut stilte
de massa adembenemend zweeg
je ogen vochtig werden
en je heel stilletjes zei
ik was het echt niet alleen die weende
© Merel
ik zon belicht een vrijdag aan dat ene meertje
kuierend langsheen de geur van Alpenweiden
met in mijn blikoog een zacht briesje
huiverend langsheen het weggetje van zo wondermooi
ik wikkel me in de stilte van de bergadem
voel me klein in het grootse rondom mij
schrijf in het kristalglans zomerzinnen
pas gerijpte vruchten
bewegend tussen de grassprietjes van het minnen
© Merel