ik kon niet anders dan je loslaten
en je vloog gedragen door de wind
met in je rugzak je droom voorzichtig ingepakt
de schoot die je ooit droeg
fluisterde heel stilletjes hij zal zijn weg wel vinden
ook al huilde even een moederhart
kijk eens naar omhoog mijn zoon
er vleugelt een glimlach dolgelukkig tussen het wolkendek
uitbundig zwaaiend naar de draadjes van verbonden zijn
ik kom dicht zo dicht steeds een beetje dichterbij
tot ik je in mijn armen neem en fluister
zoonlief ik zie je graag
© Merel