Wat troost

Vandaag wordt de moeder van een vriendin van mij begraven

ik zoek wat troost voor jou

iets om je aan te verwarmen

nu leegte je omringt

omdat zij in wiens schoot je ooit woonde

voorgoed haar ogen sloot

ik zoek wat troost voor jou

een stil gebaar

een zacht woord

een lief schouderklopje

een ik ben er voor jou

ik zoek wat troost voor jou

nu het missen littekens schreit

en je weet het wordt nooit meer zoals het was

ik wil zo graag het mooiste aan je geven

alleen het is zo moeilijk om de juiste zinnen te weven

ik zoek wat troost voor jou

en je verdriet komt ingetogen naast me zitten

ik zorg wel voor haar fluistert ze in mijn oor

vang haar op als het niet meer gaat

en vertel haar wel dat je aan haar denkt

Verlangen

er hangt verlangen in de lucht

vervuld van liefde

bevrucht het dat ene mijmerbankje

het komt naast haar zitten

streelt het goed gevoel

en een briesje neuriet heel stilletjes
het duurt niet lang meer

Muze

wat doen we met een zondagochtend
nu de lente wat van haar schoonheid verliest
een malse bui uitdagend flirt met groene sprieten
geen zin om op te staan verleidelijk naar me kijkt

laat me je muze zijn
schrijf ik zinnen prikkelend op je huid
en mijn liefde streelt zachtjes
het verlangen dat ik ook voel

Je droom beleven

laat me je droom beleven

vraag ik met stille stem

en terwijl ik naar je luister

met een kopje koffie in mijn handen

vergeet ik zo waar te drinken

het is een lente avond

bijna schemer donker

een laatste zonnegloed

verwarmt nog even de boomgaard

die je ooit voor me dichtte

een heerlijk lente briesje

sneeuwt bloesem woorden

ik heb geen zin om naar huis te gaan

wat als ik van bloesemblaadjes

een slaapplekje maak voor jou en mij

vraag ik met hese stem

onder het schemerlicht van de maansikkel

wil ik je bevruchten met mijn liefdeszinnen

je beschermen tegen de koude van de nacht

en onder het deken van ik zie je graag

wikkel ik je heel teder in mijn droom

om ’s morgens te ontwaken
met jou heel dicht bij mij

Je droom

heb je goed geslapen vraag ik

terwijl de koffie langzaam doorloopt

ik zie hoe je droom naast je aan tafel zit

nog even een misschien tot volgende nacht zwaait

en langzaam in het niets verdwijnt

je staart stil voor je uit

alsof je wakker worden nog niet los wil laten

tot je lippen plots mijn lippen kneden

met een verrukkelijke zoen

er pretlichtjes in je ogen fonkelen

en je in mijn oor fluistert
zal ik je vertellen wat ik droomde vannacht

Doodse woorden

Ik dacht het kleine meisje na twee weken vakantie met haar boekentas terug richting school te sturen maar na de zoveelste ramp met bootvluchtelingen blijven er andere woorden heel dicht bij mij :

er drijven doodse woorden tussen het wrakhout

van zij die hoopten

dat het hun redding werd

gevlucht voor zo veel geweld

dromend van een beter leven

verdronken in een mensenzee

van het had nooit mogen zijn

huilen golven nu verbitterde tranen

zelfs het water kraakt in het niet begrijpen

en vraagt zich af wanneer dit stopt

kleine meisjes woordjes

dag lieve knuffelbeer van mij
je denkt misschien zo vroeg in bed
maar weet je morgen kan ik niet lang slapen
want papa heeft me in mijn oor gefluisterd
zaterdag wordt een ons-tweetjes-dag
dan gaan we waar naar toe
dat moet een verrassing blijven
wil hij me niet verklappen
dat we gaan treinen heeft hij wel gezegd
en ja het kriebelt kriebels in mijn buik
want het is voor mij de allereerste keer
dat ik in een trein mag zitten
en jij mijn knuffelbeer jij blijft hier in huis
want papa zegt alleen hij en ik
ik zijn grote kleine meid
en hij mijn allerbeste vriend

klein meisje en een lentedag

straks pluk ik madeliefjes

die geef ik dan aan moeke

dan is ze reuzeblij

ze zet ze vast en zeker

in een glaasje op de keukentafel

nu nog even kijken naar de blauwe lucht

zie ik daar een streepje vliegtuig wit

ik ga nog vlug wat rollenbollen in het gras

hoor je hoe het bijtje zoemt

en de lammetjes ze zijn zo lief

zal ik eens uitbundig zwaaien

misschien wuiven ze wel terug

ik wou dat ik kon pootje baden

wanneer gaan we nog eens naar zee

klein meisje zo spring in het veld
zo speels op een mooie lentedag

Klein meisje is niet moe

op de schommel van haar verbeelding

zoekt ze de mooiste droom

waarom niet een elfje in het grote elfenbos

kaboutertjes die vrolijk zingen

een maangodin die langs de ladder van de nacht

beschermend naar beneden glijdt

heel stilletjes naar het meisje kijkt

een verhaaltje in haar oortjes kriebelt

ook al is het donker

klein meisje is nog lang niet moe

mama ik kan niet slapen

roept ze met luide stem

Een briefje

Ik heb de laatste dagen precies iets met dat kleine meisje – en ja ik geniet er van om die woordjes te schrijven … mij een beetje terug proberen in te leven in het kleine meisje wereldje

een knalrode ballon met een briefje

nog even dan mag het zweven

lieve oma staat er geschreven

ik wil je danken

voor alles wat je voor me deed

de liedjes die je voor me zong

het verhaaltje bij het slapengaan

telkens weer als ik bij je kwam logeren

de pannenkoeken die je bakte

je lieve knuffel zo maar helemaal voor niets

mijn traantjes die je droogde

als ik in het donker het spookje weer zag vliegen