op het weefgetouw van herfstdraden
Woorden
op het weefgetouw van herfstdraden
mag ik heel even
mijn hoofd op je schouder leggen
naar adem happen
mijn ogen sluiten
heel even maar
want ik ben zo moe
© Merel
Omdat zo velen van jullie er naar vroegen : mijn vader heeft het voetbal niet gezien. Hij is 2 avonden in slaap gevallen voor tv
een doodgewone dag
het meisje laat haar hond uit
het licht bijna op rood
ze aarzelt even
wacht
want ja ze heeft een zee van tijd
iets verder in die ene kamer
waar witte jassen een schouderklopje geven
trekt de zee zich terug
een vrouw dolend tussen golven
fluistert met stille stem
geef hem nog een lente na de winter
© Merel
zo broos
bevend in je zijn
wankel in het gaat niet meer
ben je nu daar waar witte jassen
met al hun kunnen voor je zorgen
in je ogen lees ik een waarom nog
alsof het voor jou niet meer moet
toch maak je soms nog van die grapjes
en ja daar trek ik me aan op
© Merel