Als een kind

als een kind van het licht 

wacht ik tot het wolkendeken wakker wordt 

en een helderblauwe glimlach aan me schenkt

dauwdruppels parelen van verlangen 

schommelen de mooiste woorden in hun glans

in het gras droomt een vroege merel 

vlinder dichtend nieuwe zinnen

 

            ©  Merel

Nog wankel

nog wankel in je zijn

vlecht je een krans van hoop

je zoekt naar zinnen die begrijpen

huivert in het kluwen van verbijstering

stille woorden komen naast je zitten

blijf geloven in een nieuwe lente

klinkt als een zacht gefluister

op het kruispunt van je onderweg

 

        ©  Merel

Broer en zus

Twee van de zovele  slachtoffers.  Nederlanders die hier in België wonen niet zo ver van ons.  Twee ver weg kinderen voor heel even in het ouderlijk nest.  Het had onze ver weg zoon kunnen zijn ….

 

broer en zus

twee ver weg kinderen

heel even in de warmte van het ouderlijke nest

terug naar daar waar ze toekomst bouwen

een laatste zoen tot de volgende keer

dag en veilige lucht

een telefoontje van op de luchthaven

we zijn goed aangekomen

dan een knal en niets meer

doodse stilte

ouders wanhopig op zoek

wat is er van hun kinderen

twee dagen niets

tot plots angst om wat kan zijn zekerheid wordt

ze zijn niet meer

verdriet niet te omvatten

kerft diepe krassen in hun ziel

nooit nog zal hun leven hetzelfde zijn

 

            ©  Merel

 

 

Laten we

laten we wat warmte delen

gebroken zinnen knuffelen 

een zwarte bladzijde kleuren

met witte woorden gewikkeld in hoop

laten we tranen wiegen

in een zee van troost

verstrengelen in een bron van liefde

het bang zijn uit de ogen wrijven

en met een liefdevolle voetstap dapper verder gaan

 

                 © Merel

Woorden

ze kleden zich nog warmpjes aan

dikke sjaal

want je weet maar nooit fluistert de keel

de lucht is grijs en koude vlagen

dromen van het mijmerend blauw

we willen zo graag lentewoorden schrijven

korte rokjes zonder kousen

met blote voeten in het dauwgras stoeien

buiten een terrasje doen

met zonnestralen die naast je komen zitten

bloesems die bloesemen nu mag het gebeuren

de vogels wat vrolijker horen fluiten

het gaat wel komen krullen letters

en ze flirten uitdagend met de horizon

 

          ©  Merel

Een doodgewone maandag

Woordjes die maandag in mijn hoofd schommelden … alleen ik was te ziek om ze te schrijven.   Gelukkig bleven ze schommelen tot vandaag.

En ja het gaat weer wat beter.  Dank je wel voor alle wensjes

 

 

een doodgewone maandag denk ik

het weekendje netjes ingepakt 

tot ik uitgeput in de zetel 

mijn werkdagen in de kast laat hangen 

woorden komen naast me liggen

we zien het echt niet zitten 

vinden geen zinnen om iets moois te schrijven

voelen ons koortsig en wankel op de been

we zouden alleen maar gebroken letters schrijven

en onze keel doet zeer dus laten we gewoon wat zwijgen

ik kijk ze aan met glazige ogen

ze voelen precies hetzelfde als ik

dus ja we zeggen even niets

ik leg ze behoedzaam onder mijn kussen

en maak ze wakker als het beter gaat

 

              © Merel

 

Even

even uitzieken 

We openen

we openen de deur van het kleine huisje 

snuiven de geur van een pruttelende stoofpot 

ademen de sfeer van gezelligheid 

en daar aan tafeltje vlakbij de open keuken 

houden we de avond nog even vast 

alleen jij en ik en een weekendje even weg

 

                © Merel

Een zaterdag

een zaterdagochtend ietwat lui komt naast me zitten 

wat ga je doen vandaag 

we hebben tijd genoeg 

waarom niet langzaam wakker worden 

wat liefjes lepeltje spelen in bed

uitgebreid ontbijten en koffie mijmeren 

voel je ook de lentekriebels 

kom je mee met mij naar buiten 

samen slenteren van hier naar daar 

wie weet misschien wel richting grote stroom

zullen we een terrasje doen 

even rusten en dan weer verder gaan 

 

             ©   Merel            

Spelevaren

willen we wat spelevaren

samen in de stroom van jij en ik

drijven op een golf van we laten ons verrassen

verstrengelen met het ritme van de dag

en dan

ja wie weet wat dan

 

        © Merel