Maand: juli 2015

Terugkomen

sinds vannacht weer terug thuis na een heerlijk weekje Turkije

 

terugkomen

is de laatste voetstap achterlaten

in de sporen van mijn strand verzen

ik kijk nog even om 

zwaai een het was mooi

en in de stilte van de honger naar een nieuwe dag

voel ik hoe de zon mijn huid bevrucht 

met warmte prikkels die mijn zinnen strelen

 

                   ©  Merel

 

nog even

nog even vergeten we de tijd 

zitten gezellig op het bankje 

tussen niets moet en alles kan 

we flirten met wat zonnestralen 

zoeken verkoeling bij de spetters van een gedicht 

drinken van de laatste dagen van juli

en houden onze zandkorrels nog wat vast 

 

            ©   Merel

Ik raap

ik raap wat letters op 

ze zijn lief 

aangespoeld in de schoothonger van de vroege ochtend

kijken ze verwonderd in het rond 

ik laat ze even mijmeren 

als een kind dat het nieuwe ontdekt

straks dicht ik ze in het midden van mijn dicht

 

            ©  Merel

Sprookje (3)

zie je de heks daar in de verte
zegt het meisje met stille stem
hoor je hoe ze moppert
ik weet bijna zeker
dat ze ons wil opsluiten in die akelige kooi
 
ik zie je beven zegt de prins
niet bang zijn
ik ben bij jou
misschien stappen we best even uit het sprookje
schrijven we ergens tussen de regeltjes een nieuw verhaal
 
                 © Merel

Sprookje (2)

het is een lange weg fluistert het meisje

volgens mij woont Doornroosje

op pagina zeven van het grote boek

moeten we langsheen vele sprookjes

waarvan het einde reeds is geschreven

wat er dan gebeurt kan ik echt niet weten 

het duurt niet lang meer daar voorbij die bocht 

dan komen we aan het peperkoekenhuisje 

en ja ik ben wel een beetje bang

                      © Merel

Sprookje (1)

wat als vannacht de toverfee in haar oortjes fluistert 

morgen bij het ontwaken mag je bewegen in je droom

wrijf ik de slaap uit je ogen 

kijk je verwonderd om je heen 

sta je daar in het midden van het sprookjesboek 

sneeuwwitje wacht nog steeds op haar prins 

roodkapje zit gevangen in de grote wolvenbuik 

en assepoester  heeft zo juist haar schoentje verloren 

de prins op zijn witte paard vraagt of je weet 

waar het kasteel van doornroosje is 

opgewonden knik je ja ik weet de weg  

en voor je het goed beseft neemt hij je met hem mee

je hartje klopt een paar tonen sneller 

en heel stiekem hoop je dat jij zijn prinsesje wordt

 

             ©  Merel

Sprookje

wat als ik kon touwtje springen met het licht
als een prima ballerina dansen tussen regendruppels
van de schuif af glijden op een regenboog van kleuren
haasje over springen tussen wolken
als een durfal vliegen op het ritme van de wind
schommelen zo veel hoger dan de bergen
en wakker worden in het grote sprookjesbos
 
het klein meisje op een zwoele zomeravond
in de tuinstoel van haar dromen

                  © Merel

Ze zitten

ze zitten gezellig op de schommel van het goed gevoel
woorden gesprokkeld op een doodgewone dag
met grijze wolken en nu en dan een spatje regen
toch schitteren ze hun mooiste lach
en schuiven heel dicht bij elkaar
zullen we wat zinnen schrijven
mijmeren ze met dromende blik
misschien spinnen we wel een nieuw gedicht
 
                 ©   Merel