We zwijmelen

we zwijmelen nog even
hebben geen haast
de zondag zondagt nog lang
straks voetstappen we onze voetstap
in de schoenen die nog luieren
we kijken naar de stroom van de nieuwe dag
ze kabbelt gemoedelijk op het ritme van haar zinnen
en knipoogt guitig veelbelovende blikken
 
             ©  Merel

Voor mijn nicht

Voor mijn nicht en haar dochter …. dat ze blijven geloven in het kleine wonder voor hun man en vader

 

ik die zo veel woorden kneed
weet voor een keer niet welke aan jou te geven
ik zoek zinnen die medelevend zijn
warmte brengen in een regenboog van hoop
 
ik zou zo graag bij hem tussen de witte lakens
een zaadje zaaien waaruit een plantje groeit
dat zachtjes fluistert het komt wel goed 
 
ik wil je zeggen de moed niet te verliezen
blijf geloven in dat ene wonder
ook al zeggen witte jassen het is maar klein
ergens fluistert een stemmetje je weet maar nooit
 
             ©  Merel

Golven

golven muzen woorden
op het strand van licht gemijmer
ik geef je inspiratie voor een nieuw gedicht
zingt de wind met speelse zinnen
in de verte dobbert een bootje
wie weet waar gaat het heen
de zon wint het gevecht
en spint gouden stralen tussen donkere wolken
een kind verzamelt schelpen
en ik schrijf letters in het zand
 
        ©   Merel

Bloesem woorden

ik heb wat zachte woorden in mijn handen
gebloesemd op een blauwe lentedag
zo kwetsbaar in de kilte van de nacht
bloesemen ze misschien hun laatste bloesems
 
onze tijd was kort maar wondermooi
klinkt hun stil gefluister
laat ons nu maar hoopvol groeien
ooit plukken jullie de vruchten van ons kunnen
 
            ©  Merel

Als

als zelf de stilte stil wordt
woorden zich wikkelen in een laag van stilzwijgen
fluisterbloemen hun blaadjes dichtvouwen
en dromen op het bankje van zachte zinnen
zich spinnen in beelden van warme spinsels
dan dansen sterren voor jou in de nacht
als waakvlammetjes in het duister
 
           ©  Merel

Bloesem mijmering

het wordt koud vannacht
en hun schoonheid beeft fluisterwoorden
is er iemand die ons kan verwarmen
zullen vuurkorven dicht naast ons waken
wat als ons bloesemkleed geen bescherming vindt
rijmdraden gevaarlijke zinnen weven
we willen zo graag vruchten blozen
en slapen in een zachte nacht
 
         ©  Merel

ik ben moe

ik ben moe zeg je
en heel zachtjes
leg ik je slaap op je kussen
of je een droom wilt vraag ik
 
fluister maar stilletjes
dat wat je het meest bekoort
als je je ogen dicht doet
strooi ik mooie beelden in je slaap
en droom je vannacht de droom van je dromen
 
               ©  Merel

Een namiddag zondag

daar op het paadje in het groen
voetstappen we onze zondag
we wandelen tussen stille plekjes
luisteren naar het gefluister van het gras
in de verte zingt een vogel een lente lied
kabouters paddenstoelen nog steeds hun huisje
we bloesemen een blauwe lucht
luisteren naar het kabbelen van het beekje
en glimlachen een dit voelt goed
 
          ©  Merel