Maand: januari 2015

Soms

soms als de nacht haar slaap niet vindt
kriebelen woorden in mijn hoofd
tot de slaap gemoedelijk naar adem hapt
en als ik dan ’s morgens wakker word
verversen pas geboren verzen mijn bed
 
           ©  Merel

 

 

Muze

als ik woordeloos ben
staat ze me op te wachten
ze zegt niet veel
streelt mijn gevoelens
met het spinsel van pas gesponnen verwondering
en met het vruchtvlees van ontroering dicht ik zinnen
 
                 ©  Merel

Een vlokje

een vlokje
dromend naar beneden kijkend
voor het wolkenraam
alles lijkt zo klein
zo ver weg
wat zou het graag vrolijk zweven
met hunkerende oogjes op ontdekkingstocht
vertederend schrijven in het wit 
hier ben ik geweest
 
ik ben niet meer klein
klinkt het met mopperende stem
richting grote moederwolk
laat me nu maar gaan
ik zal heel voorzichtig zijn
ben echt niet bang
wil zo graag de grote wereld zien
 
wie weet misschien vannacht
fluistert ze met stille stem
doe ik mijn deurtje voor je open
mag je met mijn andere vlokjes kinderen
haasje over spelen
en gezellig dansen in het rond
ga nu maar rustig slapen
straks zie ik wel of ik je wakker maak
 
            ©  Merel

Hoe het gaat

Vrijdag zou het de verjaardag van mijn moeder zijn …. en ja ergens is het nog altijd haar verjaardag
 
hoe het met je gaat vraag ik me af
ben je nu samen met mijn broer
daar boven in een wolken watten huisje
ben je dat sterretje dat ’s avonds naar me wuift
de regen die met me huilt
of een warme zonnestraal die mijn tranen droogt
ben jij het die op de schommel van de regenboog
de mooiste tinten voor me kleurt
ben jij de wind die in mijn oren fluistert
hoe je van waar dan ook mijn zinnen streelt
 
ik voel me dicht heel dicht bij jou
en kom je even vertellen
hoe mijn vader een nieuw plekje heeft gevonden
hoe hij straalt als men vraagt of het een beetje went
hoe hij zegt ik zit hier goed
hoe hij vrijdag daar naar de kapper gaat
en vandaag zijn kamer zijn huisje noemde
hoe hij zich veilig en beschermd weet
en ik voel dat hij daar zijn weg wel vindt
 
          ©  Merel

een maandag ochtend

een maandag ochtend
even voor het klokje van negen
je zit aan de ontbijttafel 
gezellig wat te praten 
tot plots je verbaasde blik naar me kijkt 
je glimlach me verwarmt 
zo vroeg had je mij niet verwacht
 
een heb je goed geslapen
ik breng je vlug de krant
hij lag nog op de deurmat
van je huisje op je te wachten
een zoen en geniet nog van je koffie
straks kom ik nog even terug
nu moet ik me haasten
want enkele straten verder
staat mijn baas me op te wachten
 
                ©  Merel