Maand: januari 2015

Soms

soms als de nacht haar slaap niet vindt
kriebelen woorden in mijn hoofd
tot de slaap gemoedelijk naar adem hapt
en als ik dan ’s morgens wakker word
verversen pas geboren verzen mijn bed
 
           ©  Merel

 

 

Muze

als ik woordeloos ben
staat ze me op te wachten
ze zegt niet veel
streelt mijn gevoelens
met het spinsel van pas gesponnen verwondering
en met het vruchtvlees van ontroering dicht ik zinnen
 
                 ©  Merel

Een vlokje

een vlokje
dromend naar beneden kijkend
voor het wolkenraam
alles lijkt zo klein
zo ver weg
wat zou het graag vrolijk zweven
met hunkerende oogjes op ontdekkingstocht
vertederend schrijven in het wit 
hier ben ik geweest
 
ik ben niet meer klein
klinkt het met mopperende stem
richting grote moederwolk
laat me nu maar gaan
ik zal heel voorzichtig zijn
ben echt niet bang
wil zo graag de grote wereld zien
 
wie weet misschien vannacht
fluistert ze met stille stem
doe ik mijn deurtje voor je open
mag je met mijn andere vlokjes kinderen
haasje over spelen
en gezellig dansen in het rond
ga nu maar rustig slapen
straks zie ik wel of ik je wakker maak
 
            ©  Merel

Hoe het gaat

Vrijdag zou het de verjaardag van mijn moeder zijn …. en ja ergens is het nog altijd haar verjaardag
 
hoe het met je gaat vraag ik me af
ben je nu samen met mijn broer
daar boven in een wolken watten huisje
ben je dat sterretje dat ’s avonds naar me wuift
de regen die met me huilt
of een warme zonnestraal die mijn tranen droogt
ben jij het die op de schommel van de regenboog
de mooiste tinten voor me kleurt
ben jij de wind die in mijn oren fluistert
hoe je van waar dan ook mijn zinnen streelt
 
ik voel me dicht heel dicht bij jou
en kom je even vertellen
hoe mijn vader een nieuw plekje heeft gevonden
hoe hij straalt als men vraagt of het een beetje went
hoe hij zegt ik zit hier goed
hoe hij vrijdag daar naar de kapper gaat
en vandaag zijn kamer zijn huisje noemde
hoe hij zich veilig en beschermd weet
en ik voel dat hij daar zijn weg wel vindt
 
          ©  Merel

een maandag ochtend

een maandag ochtend
even voor het klokje van negen
je zit aan de ontbijttafel 
gezellig wat te praten 
tot plots je verbaasde blik naar me kijkt 
je glimlach me verwarmt 
zo vroeg had je mij niet verwacht
 
een heb je goed geslapen
ik breng je vlug de krant
hij lag nog op de deurmat
van je huisje op je te wachten
een zoen en geniet nog van je koffie
straks kom ik nog even terug
nu moet ik me haasten
want enkele straten verder
staat mijn baas me op te wachten
 
                ©  Merel

Zo moeilijk

zo moeilijk om te weten
hoe het nu voelt in jou
voor het laatst ontwaak je
in je vertrouwde omgeving
wat doe je dan vraag ik me af
kijk je nog even om je heen
hap je naar wat extra adem
zodat je alle beelden
ergens in je binnenkamertje opslaat
ruik je nog even aan de vertrouwde geur 
kijk je met weemoed naar buiten 
pluk je de laatste restjes
die je als vergeet mij nietjes
bewaart in het boeketje van je leven
 
straks kom ik je halen
gaan we samen naar daar
waar je levensweg
de laatste paadjes ontdekt
nu lach je nog een bemoedigende lach
en ik hoop zo dat je je glimlach meeneemt
als een lieflijk iets dat je verwarmt
 
dat het wennen wordt en niet altijd gemakkelijk zal zijn
weten jij en ik maar al te goed 
wat je nog niet weet
is dat ik in je binnenzak
al mijn liefde voor je heb verzameld
als een waakvlammetje dat heel dicht bij je is
en je een schouderklopje geeft
als het even niet zou lukken
 
            ©  Merel

Het is beter zo

Gisteren bericht gekregen dat mijn vader nog deze week naar een woon en zorgcentrum mag gaan en ook al staat hij reeds lang op de wachtlijst en wordt het moeilijker en moeilijker om alleen thuis te zijn toch heb ik het er zo moeilijk mee 

 

het is beter zo
klinkt een stemmetje heel stil in mij
je benen zijn zo wankel
en de angst om te vallen
grijpt je naar de keel
wat als je daar ligt
en het uren duurt voor ik je vind
 
en jij
die de deur van je huisje zo graag wilt sluiten
uitkijkt naar wat mensen om je heen
want alleen is maar alleen
 
ik moet blij zijn
want mijn tranen die lach je weg
dat is toch niet erg zeg je
en als je kon
pakte je vandaag reeds je spullen in
 
en toch heb ik het moeilijk
zou ik opgelucht naar adem moeten happen
omdat ik weet dat veel van je zorgen
nu rustig in je huisje achterblijven
 
het is beter zo
klinkt een stemmetje heel stil in mij
 
           © Merel

Geluk

Voor een keertje een oudje – omdat ik aan Helena van Huize HenS gezegd had van dit terug te zoeken …. en ja geluk is niet te koop … geluk zit dikwijls in de kleine dingetjes

 

Normal
0

21

false
false
false

NL-BE
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

zeg mama
ik kom je even iets vragen
weet je soms waar je 
“het geluk”  kunt kopen

ik had onlangs een potje
vol met geluk
maar zo ineens
is alles weg

heb ik het dekseltje
misschien niet goed gesloten
of heeft “het geluk”  gezegd 
bij jou kom ik niet meer langs

wil je eens even heel goed kijken
ik zou “het geluk” zo graag weer leren kennen
wie weet
kom je het wel tegen
koop je dan voor mij

heel veel geluk      

        

     ©   Merel