Sterke vleugels

Wat als ik je sterke vleugels geef
In mijn onderweg geweven
Ik weet heel zeker dat ze niet knellen
Heb de scherpe randjes voor je glad gestreken
Ik heb veertjes in hun oor gefluisterd
Het mooiste van hen aan jou te geven
En als moeilijk naast je wandelt
Komt het liefste pluimpje je wel omarmen

Micheline Cuypers

Kleine beetjes

Al je kleine beetjes tranen
Ik heb ze voor je opgevangen
Het zijn parels die je sieren

Al de kleine beetjes troost
Ik heb het voor jou geweven
Als een omslagdoek om je aan te verwarmen

Al de kleine beetjes hoop
Ik heb het voor jou geplukt
Als een boeket om te koesteren

Al de kleine beetjes kracht
Ik heb het voor jou bijeen gesprokkeld
Als krachtvoer om je aan vast te grijpen

Al mijn kleine beetjes steun
Ik wil het je zo graag geven
En zaai het in je rechter boezem kamertje

Micheline Cuypers

Zacht

Zacht heel zacht
Ruis ik in je zijn
Als een wiegelied dat door je aders stroomt
Liefdevol streel ik je huidgevoel
Vlinder een zoentje op je voorhoofd
Neem je mee onder de schaduw van de appelboom
Mijn lippen zoeken die van jou
En even vergeten we alles rondom ons

Micheline Cuypers

Na de regen

Het ruikt anders
De geur van regen laat sporen na
Het bladgroen in mijn tuin streelt mijn been
Het voelt verfrissend na de hitte
Ik beeld me in hoe druppels als kristalglans schitteren
Nu de zon zich weer laat zien
Blijf verwonderd staan bij een bloem
Weet hoe ze weer heel even wat zuurstof krijgt
Zo dankbaar voor het kleine beetje hemels nat

Micheline Cuypers

Een lome zaterdag

Er bewegen geen letters in de lucht
Alleen maar hemels blauw
Een terrasstoel in de schaduw wuift uitnodigend
En de vrouw die soms met woorden speelt
Denkt ik heb geen haast vandaag
Wikkel me liever in het lome van de zaterdag
En zoek de koelte op
In haar dicht heel dichtbij blik
Danst een witte vlinder tussen de lavendel
Er is het gekabbel van de vijver zo rustgevend
En het niets doen dat ze in haar armen wiegt

Micheline Cuypers

In het transparante

In het transparante van het zijn
Vleugelen woorden voorbij de schemering
Zo vol van vreugde door het licht
Eens zo poreus
Kwetsbaar met nerven die ooit braken
Als wrakhout niet te omvatten
Bloemlezen ze nu dat ene iets
Het hoopvol ontwaken
In de wortels van de nieuwe dag

Micheline Cuypers

Dat kleine meisje

Ik zie nog steeds je foto bij mijn ouders
Jij met je heldere kijkers
In een lichtblauw met witte strepen salopette
Jij het kleine meisje dat nooit vrouw mocht zijn
Veel te vroeg net geen vijf jaar sloot je je ogen
Je was zo moe kon niet meer
Ik denk nog steeds aan jou
En nu je vandaag jarig zou zijn vraag ik me af
Wat als je niet . . .
Misschien spring je nu wel touwtje op een wolkje
Straal je voor ons een zonnestraal
Misschien ben je wel de wind die voor ons zingt
Of wie weet een regendruppel als het missen in ons snijdt
Misschien de knipoog van die ene ster
Of het zachte van het ochtendlicht
Je bent en bent niet meer
Maar daar in het rechter boezem kamertje
Van je ouders en van mij
Daar diep van binnen blijf je steeds bij ons

Voor het dochtertje van mijn nicht waar we in 1984 afscheid van moesten nemen

Micheline Cuypers

Zou het kunnen

Zou het kunnen dat de zee me roept
In de wolken die een dicht verzinnen
Tussen de flarden blauw een golfslag naar me wuift
Ik laat me drijven in het stroomafwaartse
Veilig in de armen van het dagdromen
Ooit op een dag schrijf ik weer letters in het zand
En voel ik hoe rustgevend in me kruipt Micheline Cuypers

Wat zinnen

Ik heb wat zinnen meegebracht
Weet niet of ze je pijn verzachten
Maar ze zullen zeker je gemoedsrust wat strelen
Ik schreef het in het licht van de maan
Vroeg wat krachtvoer voor je onderweg
Ik prevelde wat stille woorden
Liet ze zweven tussen het ster gemijmer
Dacht aan de woorden die je me ooit zei
Je weet wel toen tussen draadjes van verbonden zijn
En ik vergat niet om ook aan de oorzaak te denken
En plots dwaalden mijn gedachten naar dat ene liedje
Hier in onze stad ik denk dat je me wel begrijpt
Als een ieder zingt oorzaak onzer blijdschap
Ach ja ik wil je alleen maar zeggen dat ik aan je denk
Nu moeilijk voor even naast je wandelt

Micheline Cuypers