Gedichten van Micheline Cuypers geweven met de emotie die haar overvalt
Een warme wind streelt mijn zinnen
Speelt zelfs lieflijk met mijn jurkje
Het zomert kleurrijk aan de wasdraad
En ik luister glimlachend naar hun verhaal
Hoe vakantie in ons tuintje leeft
Het terras uitnodigend naar me wuift
Hoe ik mijmer in de ligzetel naast de vijver
Luister naar het geklater van het water
Hoe bij zonsondergang een fluitconcert me nog even verwent
En ik denk het was weer een mooie dag
Micheline
Ze had het kamertje verwarmd
Het schemerlichtje gezellig aangekleed
De koffie stond te pruttelen
Het mijmeren zat gezellig naast haar in de zetel
Nog even dacht ze
Hoorde ze daar geen voetstap
Of was het de wind die kraakte
Er brandde toch wel een lichtje buiten
Dichtzinnen zouden haar huisje toch wel vinden
Weet je wat
Ze zette het deurtje alvast op een kier
Micheline
Ik sta voor het keukenraam
Binnen kleurt vandaag een beetje traag
Buiten zingen de bomen een heerlijk lied
Naast me staan mijn letters
Ze hebben het moeilijk in deze rare tijd
Misschien hang ik ze even aan de wasdraad
Wie weet wapperen ze wat zuurstof
En schrijven ze een winddicht
Micheline
Lege straten
Stilte in de stad
Een voetstap alleen nog dichtbij in de buurt
Een dodental dat je doet huiveren
Iedereen een beetje bang
Een schouderklopje voor zij die voor ons zorgen
want zonder hen zijn we niets
Alles is nu anders
Maar bloesems gaan weer bloeien
En voorbij de horizon
Groeit er iets moois
Dat ene zaadje van een nieuw begin
Micheline
Ooit op een dag komt alles goed
Ik hoor het in het hoopvol zingen van de vogels
De geur van een nieuwe lente
De zon die iedere dag weer ontwaakt
En de schaterlach van het kind
Dat uitkijkt naar een nieuwe morgen
Want ooit krijgen we je klein
Micheline
Ik ontmoette haar vlak achter de horizon
Ze straalde een hunkerend verlangen
In haar ogen zag ik het bruidskleed van een nieuw seizoen
Rondom haar bewoog de geur van het prille begin
En met stille stem zong ze het duurt niet lang meer
Micheline
Ver weg bouw je aan je toekomst
Je levensweg kleurt mooi
Je weeft takjes van geluk
En ik ben trots op jou
Ik heb leren los te laten
Want ook zo moeder ik voor jou mijn liefde
Maar weet je mijn zoon
Vandaag zou ik graag even dicht bij je zijn
Micheline
Gelukkig is er liefde
Mijn maatje mijn muze in het lieven
Hij zoekt mijn hand
Samen onderweg in mijn zee van mist
Hij troost me als ik het moeilijk heb
Raapt me op en maakt me sterker
Gelukkig is er liefde en ik zoen heel teder ik zie je graag
Micheline
Het stormde in mijn letters
Ze probeerden zich aan elkaar vast te klampen
Wilden zo graag woorden lieven
Maar de wind had vrij spel
Met al zijn kracht blies hij in mijn letterkorf
En ik bleef voor een keer zonder schrijfsels
Micheline
Er groeit weer een nieuwe tak
Aan mijn levensboom zo boeiend
Het afgelopen jaar was uitdagend
Zoekend op mijn weg vol hindernissen
Soms botste ik al eens in mijn onderweg
Rolde er een stille traan
Gelukkig stond een lach me op te wachten
Kom zei ze je bent dapper
Het lukt je wel
Micheline
