11 oktober onze huwelijksdag
Ik lief je
Fluister ik stilletjes in je oor
Je lieft me
Streelt zachtjes mijn huid
Hoe we na al die jaren
Steeds meer lieven
Schommelt als een symfonie van liefde
Zo teder op onze lippen
Micheline
Advertenties
Een herfst zondag
De ochtend ontwaakt met blije teugen
Ook al schrijft september nu herfst
Ze voorspellen een warme zondag
Zomer jurkjes krijgen nog geen vrijaf
Blote benen kuieren langs de straat
Terrasstoelen nodigen je uit
Voetstappen ritselen in het bos
En zondag herfst op zijn mooist
Micheline
Een jaar geleden
Vandaag is het een jaar geleden dat ik de injectie met gentherapie kreeg.
Het was een jaar met vallen en opstaan. Ik begon er aan met een rugzak gevuld vol goede moed.
Zou het niet helpen dan zou het toch wel met die injectie stoppen dacht ik en niet verder gegaan.
Helaas het heeft niet mogen zijn.
Gisteren waren we weer in Gent
Ik zie nu een klein beetje kleur sommige kleuren toch van heel dicht bij. Dat is toch al iets. Ieder klein beetje beter is een stap verder.
Mocht ik nu zien wat ik vorig jaar in september zag dan sprong ik een gat in de lucht en was ik dol gelukkig. Niet dat ik nu niet gelukkig bent maar dan was ik het nog een heel klein beetje meer.
Mijn glas blijft halfvol en ik hoop dat dat zo blijft.
Ik ga ervoor. Ondanks alles is er nog zoveel moois rond om mee
Micheline
Dat moet zijn moest ik nu zien wat ik vorig jaar in september zag dan sprong ik een gat in de lucht
Septemberen
Nu de dagen weer septemberen
De avond steeds meer donkert
het licht in mijn ogen krimpt
Vraag ik me af of het najaar in me woont
Ik maak het stil en sluit mijn ogen
Kruip in het diepste van mijn ik
Zit op de schommel van het goed gevoel
En weet dat het in mij nog steeds zomert
Micheline
Ik zoen
Ik zoen het ochtendlicht
Ze is zo zacht vandaag
Neemt me mee naar buiten
Hoor je het lied van de vogel vraagt ze
Ze is vlakbij
Daar in de boom bij je buurman
Een witte vlinder flappert vlak bij me
Ik zie ze heel even en dan is ze weer weg
Ik geniet zo van de kleine dingen
En ondanks alles is het leven zo heel mooi
Micheline
Woorden
Er wandelen woorden naast me
Je kunt het fluisteren ze met zachte stem
Je hebt zo veel talenten
Ook al is er eentje wat zwakker
Blijf geloven in je zelf
En op je levenspad
Ontdek je vast en zeker nieuwe wegen
Micheline
Je blijft
Je blijft steeds maar even
Na het komen is er weer een gaan
Dat het mooi was wil ik je nog zeggen
Je brengt zoveel warmte in ons huis
Vlieg nu maar naar je liefdesnestje
Ik weet dat je daar gelukkig bent
Toch kan ik het niet laten
Plots hapert mijn stem
En een traan streelt zachtjes mijn wang
Micheline
