Ik schrijf wat trage letters op deze zwoele dag
Ze dromen een zachte bui
Niet te hevig
Gewoon wat gedruppel
Misschien ook een speels windje
Dat met hun zinnen stoeit
Wie weet komt er dan koelte
En ademt de avond een frisse lucht
Micheline
Kevie
Het was een juni woensdag avond
Of ik in de Kevie wilde wandelen
Samen in het groen daar waar ik zo graag vertoef
Je was mijn ogen als ik het even moeilijk had
Pas op die ene boomstronk dat je niet valt
Je nam me dichtbij een bloemetje
En ja als je me er op wees kon ik het een beetje zien
Iets verder stonden we stil bij een kleine kikker
In mijn verbeelding zag ik hem daar zitten
En dat ene veld met madeliefjes
Het samen beleven voelde zo goed
Of ik nog op het knuffelpad was geweest
Niet meer sinds mijn kijkers anders zijn
Dankzij jou verlegde ik mijn grenzen
Alweer een stapje verder in mijn kunnen
Daarom van mij voor jou een dank je wel
Micheline
Dageraad
Ik heb de dageraad gestreeld
Met een goedemorgen de nieuwe dag gegroet
Ik heb het licht gevraagd heel lief te zijn
Zodat mijn ogen misschien voor heel even heldere blikken oogsten
Micheline
Balzaal van gedruppel
In de balzaal van gedruppel
Walst de regen nog steeds met buien
Soms intens
Dan weer wat trager
Stilaan worden ze moe
Denken ze aan hun laatste dans
Dan komt er een opening in de wolken
En verwarmt de zon de nieuwe dag
Micheline
Weemoed
Daar sta ik dan voor het rek met zo veel woorden
Mijn vingers strelen zachtjes ruggen
Willekeurig neem ik een boek in mijn handen
Ik blader zo maar wat
Zie vage schimmen
Weet dat het zinnen zijn
Heel mijn ik hongert
Wil zo graag hun inhoud verslinden
Maar mijn ogen hebben hun glans verloren
En tranen druppelen op een blad van letters
Micheline
Mama
Ik moederdag je in mijn woorden
Bloemlees ik mis je in mijn zinnen
Zoen een zoen nog nooit gezoend
Wikkel het in de vleugels van een windvlaag
Nu mag het vliegen tot bij jou daar ergens aan de overkant
Micheline
Kleuren
Ik dicht je in kleuren
Kleuren die ik niet meer zie
Alleen zo nu en dan een flard
Van iets dichtbij zo heel dicht bij mij
Ik dicht je in kleuren
Als een schilderspalet zo boeiend
dan klamp ik me vast aan je woorden
Als je me vertelt hoe kleurrijk de horizon wel kan zijn
Micheline
Bloesems
Er beven bloesem blaadjes
Zo broos in het ochtendlicht
Het was zo koud vannacht
We waren hoopvol
Dachten ons te verwarmen aan de glimlach van de zon
Maar het sneeuwt nog steeds witten vlokjes
Micheline
Klein meisje
Klein meisje in haar bed van zoete dromen
Zal de paashaas komen
Vindt hij zijn weg wel in het donker
Weet hij dat ik hier woon
Zal ik alle eitjes vinden
Later bij het ochtendgloren
Fonkelt verwachting in haar oogjes
Micheline
Boom
Hij voelt de warmte op zijn kale takken
Ademt een intens diep verlangen
Drinkt van de bubbels van het zon gesprankel
Het vruchtbeginsel van zijn groene mantel
Micheline
