Ze vraagt

ze vraagt haar woorden om even uit te rusten
zinnen sprokkelen die na een adempauze
de juiste beelden dichten
wat slenteren langs stille plekjes
dat wat haar weet te raken in haar dichtershart kneden
de geur van de zomer geuren en zinnenbeelden weven
die ze ontmoet in de kleine dingen van haar onderweg
ze wil haar woorden even laten rusten 
tot overmorgen of een andere dag misschien
 
                ©  Merel

We luieren

Vandaag kwam de ronde van België viermaal door onze straat

we luieren de zondag
te warm om veel te doen
wachten we op beweging in onze straat
blote benen glunderen een blij gezicht
nu zonnestralen hen bespelen

             ©   Merel

Kevie

heel even bronnen in een oase van rust
het water kabbelt gemoedelijk verder
de lucht spreekt blauwe taal
en het vergezicht is groenig mooi

heel even alleen ik met mijn voetstap
en een lentelied van vogels op een vrije dag in mei

             ©  Merel

Klein meisje

klein meisje op de schommel van de hoop
met op haar schoot haar allerliefste poppemie
heel stilletjes fluistert ze in haar oortje
ondanks alles blijf ik geloven in een betere wereld
 
            ©  Merel

voorbij

voorbij het water volgen we een smal padje in het groen
er bloeien boterbloemen en ook madeliefjes
ik kijk heel liefjes naar jou en jij naar mij
en onze handen verstrengelen in het gelukkig zijn
 
             ©  Merel

Dag mama

dag mama
ik kom even tot bij jou
heb een bloemetje voor je meegebracht
want vandaag is het Moederdag
alhoewel een moeder moedert iedere dag
hier gaat alles zijn gangetje
de lente laat stilaan van zich voelen
onze zonen – je trots – ze doen het goed
vinden stilaan ook hun weg
maar weet je ik heb het soms nog moeilijk
met onze jongste om hem los te laten
want een zorgenkind is zo bijzonder
maar maak je geen zorgen
met kleine stapjes vooruit lukt het wel
dag mama ik ga je nu laten
de bloemen kleuren mooi je graf
je bent niet meer alleen
papa is nu ook bij jou
tot gauw mama ik hou van jou
 
            ©  Merel     
 
           
 

Broer

vrijdag is het 5 jaar geleden dat mijn broer stierf
 
 
je was een boom van een kerel
boomde zelfs voor je werk tussen het groen
voelde je gelukkig in je nestje met zijn tweetjes
tot op een dag beestjes in je kruin kwamen wonen
je stam werd wankel
en je takken verloren van hun kracht
tot ze moe gestreden niet meer konden
en de wind je meenam ver weg van ons
 
daar beweeg je nu op je witte wolken watten huisje
en ik vlinder dicht wat woorden speciaal voor jou
want weet je broer ik mis je meer en meer
 
             ©  Merel

Dwaal je

Zondag op bezoek geweest bij een oom met dementie
 
 
dwaal je verloren in je gedachtegang
wat doe je aan een afslag van niet kunnen
struikel je over het niet weten
je blik is eentonig en toont geen voelen
 
soms schuifel je van hier naar daar
om dan weer in een zetel
nietszeggend voor je uit te staren
of kijk je toch naar iets van wij niet zien
 
je bent niet meer de stoere man die je ooit was
maar als ik binnenkom en je warmpjes zoen
je schouder aanraak en vraag of je me nog kent
fluister je plots heel stilletjes mijn naam
 
              ©  Merel