ze vraagt haar woorden om even uit te rusten
zinnen sprokkelen die na een adempauze
de juiste beelden dichten
wat slenteren langs stille plekjes
dat wat haar weet te raken in haar dichtershart kneden
de geur van de zomer geuren en zinnenbeelden weven
die ze ontmoet in de kleine dingen van haar onderweg
ze wil haar woorden even laten rusten
tot overmorgen of een andere dag misschien
© Merel