als het avond wordt in het bos
je er in gelooft
heel stilletjes langs de paadjes wandelt
je mag het sprookje immers niet storen
kom je vast en zeker kaboutertjes tegen
ze zijn in hun nopjes
nu paddenstoelen huisjes zich vermenigvuldigen
zo blij dat ze kunnen schuilen nu het kouder wordt
zijn ze druk in de weer
poetsen hun huisje met kleine twijgjes
maken een bedje van bladeren
sturen een knipoog naar vuurvliegjes
die als zachte lichtjes hun kamertjes verwarmen
moe gewerkt wachten ze vol ongeduld
kijken met kloppend hartje uit het vensterraam
want als het echt donkert komen lieve elfjes
dansen onder het schijnsel van de maan
© Merel
Sprookje is zeker mooi. Mooie gedicht geschreven.
LikeLike
Mooi, zo moet het zijn in sprookjes…!!
Fijn weekend meis.
LikeLike
dit is een mooi sprookje, zo zou zelfs ik nog in het donker gaan wandelen…
Ik wens je een prachtig weekend
Een @->- voor jou
LikeLike
Dat zijn de mooiere sprookjes, ik hou er wel van.
Love As always
Di Mario
LikeLike
Erg mooi geschreven.
Nu heb ik zin om vanavond naar het bos te gaan.
LikeLike
Elfje
donker
het bos
elfjes spelen, dansen
slapen op een bladerenbed
pret
LikeLike
Ik weet het bijna zeker…als ik door het bos rijd *knipoog*
LikeLike
Oooohhh…wat lief Merel, ik geloof er in!!
LikeLike
Goede morgen Merel, een heerlijk sprookje ik zou graag even gaan kijken in jouw sprookjesbos.
Fijne zaterdag gewenst.
LikeLike
knipoogje
LikeLike
Wat zouden we graag hebben dat sprookjes werkelijkheid worden, dat er kaboutertjes waren, elfjes, prinsen en prinsessen. Maar wie weet is er ergens een omgeving waar dromen echt zijn…
LikeLike
Sommige sprookjes bestaan en anderen weer niet, maar weet dat ik van je woorden geniet. Maar zie je een boom met een klein gat erin dan denk ik ook erbij, er zitten vast kleine kabouters in. Want je blijft in je leven ook beetje een kind die overal een sprookje in vind. Hg Tine en een fijn weekend
LikeLike
recht ui het sprookjesbos Merel
prettige avond
LikeLike
‘k Zou je bijna geloven…, zo’n ‘echt’ poëzietje…
Lie(f)s.
LikeLike
Heb afgelopen week voor de klas van onze kleinkinderen in kleuterklas en 1e studiejaar mogen voorlezen uit sprookjesboeken. Heerlijk was dit, later kunnen ze misschien nog best genieten van de prachtige poëzie op deze blog.
LikeLike
Ja, want in het bos lopen de kabouters nog los.
Maar je moet je zelf aanpassen aan het bos en afdalen tot het mos. Hans
LikeLike
Goede morgen Merel, een fijne zondag gewenst.
LikeLike
mooi, maar s nachts durf ik er echt niet te gaan wandelen
LikeLike
Goede zondagmorgen Mereltje. Goh, je hebt me in één klap in mijn jeugd terug gegooid, toen elfjes inderdaad bestonden!
LikeLike
’t Wordt echt tijd dat jij ook weer eens naar de Efteling gaat geloof ik hahaha!
Groetjesss!
LikeLike
prachtig Merel, ik wil graag in sprookje geloven 🙂
LikeLike
Kabouter en elfjes … jeugdsentiment 😉
LikeLike
Merel ,wat adembenemend mooi ,echt een sprookjesverhaal.
LikeLike
Prachtig gedichtje, ik heb er van genoten.
LikeLike
Mooi, blij, mooi! Al moet ik zeggen dat elfjes niet altijd zo lief zijn… maar je moet ze leren kennen. Dan ken je de regels 🙂
LikeLike
Vorige week waren wij een weekje weg, we zaten in een boshuisje midden in het bos.
Dit gedichtje is daar op van toepassing!
LikeLike
Een sprookje…aaneengeregen door jouw sprankelende toverwoorden. Ze nemen me mee naar het bos en laten me het leven van de kabouters zien. Precies wat ik altijd al gewild heb…
Lieve groet ♥
LikeLike
hahaha, ik zou heel stilletjes zijn, want ik geloof er in.
LikeLike