Ik kom met warme woorden tot bij jou
Hoop dat ze je verwarmen
Want misschien is het wel koud
Daar waar je nu rust
Dat je lang geleden het levenslicht zag
Je nu in een witte wolken watten huisje woont
Ik nu zachtjes naar je wuif
Ik hoop dat je het voelt
Er is zo veel dat ik je zou willen zeggen
Op deze dag zo heel bijzonder
Fluister ik stilletjes
Dank je wel mama voor alles wat je voor me deed
Micheline
Wat een ontroerend blogje ,het raakt me .
Liefs Elisabeth
LikeGeliked door 1 persoon
Dat heb je heel bijzonder verwoord.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi dat je aan haar denkt.. zo is ze nog niet écht gestorven hè!
LikeGeliked door 1 persoon
Je mama is toch de meest bijzondere vrouw die je gekend hebt. Mooi beschreven.
Love As always
Di Mario
LikeGeliked door 1 persoon
Onze mama’s zitten daarboven te keuvelen, Micheline.
Knuffel,
Lies.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel erg mooi hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi, ontroerend.
LikeLike
ik denk nu ook aan mijn mama…..
het is zo gevoelig geschreven!
* Een @->- voor jou.
LikeLike
Ontroerend mooi, zo blijven we aan de mama’s denken…!
LikeGeliked door 1 persoon
zo mooi en aangrijpend
ik babbel nog constant tegen ma’tje
dit moment vorig jaar was ze er nog maar het was het begin van haar ellende
LikeGeliked door 1 persoon
een ontroerend eerbetoon..Micheline
groeten
LikeGeliked door 1 persoon
Ontroerend om te lezen wat mooi geschreven. Groetjes,
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker ontroerend Micheline… ook de mijne komt nog dagelijks even bij mij voorbij 🙂 xx
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi eerbetoon Micheline.
Lieve groet,
Hilly
LikeGeliked door 1 persoon