Lentekriebels

waren het lentekriebels 
vergeet-mij-nietjes die dicht bij haar kwamen 
was het dat ene woord dat haar verwarmde 
en alles om haar heen deed groeien

ze voelde zich uitgelaten 
liep op blote voeten in het gras 
zoende de eerste lentebloesems 
vlocht een krans van nieuwe dromen 
geboren onder het tak gemijmer van een appelboom
zelfs maartse buien konden haar bekoren 
want ze wist hoe even later de zon weer met haar stoeide

morgen dacht ze 
morgen schrijf ik vast en zeker een gedicht 

               ©  Merel

22 gedachten over “Lentekriebels

  1. Oei.. al op blote voeten in het gras gelopen? dat lijkt me een receptje om alsnog ziek te worden, ook al is de griepepidemie nu eindelijk aan het afnemen! 🙂
    Maar als het zonnetje schijnt, kan je al echt wel die lentekriebels krijgen ja.. het komt er aan, gauw genoeg! 🙂
    Groetjesss!

    Like

  2. Kom maar op met de lente. Mooi geschreven. We moeten nog wachten op blote voeten op gras lopen. Heel even zon gezien. Ik wens jou ook fijne paasdagen toe!

    Like

  3. Merel,
    ———————————————-
    fijne Paasdagen
    omarm jouw lentegevoel
    met een nieuw gedicht
    ———————————————-
    jeer

    Like

Plaats een reactie