Verstoppertje spelen

in haar kleuterschelp speelde ze verstoppertje met de zon
ze geloofde nog in sprookjes
dacht dat de zee het einde was

en de eendjes die zacht golvend haar navel zoenden
onschuldig als ze was
toverde ze zeepbellen in de lucht

tot ze aan een duindoorn haar jurkje scheurde
losse flarden in alle stilte zwegen
de waarheid in de stroom verdronk
en in een labyrint van pijn
het kind zijn voor goed verloor

              ©  Merel

24 gedachten over “Verstoppertje spelen

  1. verstoppertje spelen heb ik lang genoeg gedaan mereltje lief,
    i am who i am 🙂
    en ik ben er blij mee,
    binnenblijven??
    ik ben me juist aan het inpakken om een avondwadneling te gaan doen:-)
    xxx

    Like

  2. Wat een triest gedicht merel, eerst dacht ik het gaat over de zomer, maar dan zonder happy end.

    Like

  3. Mooi geschreven merel,geen happy end!!!Het is iets wat je diep in gedachten doet verzinken…..Lieve grtjs. van anny

    Like

  4. Het leven kan twee kanten op gaan
    Je gunt een kind dat het kind mag zijn.
    Merel, jou gedichtje heeft ook twee kanten
    mooi maar droevig.
    Groetjes Christiene.

    Like

Reacties zijn gesloten.