Die ene glimlach

die ene glimlach blijft je bij 
hoe ze zachtmoedig je hoofdkussen verwarmt
fluisterend je oorschelp dicht 
in golven die je bijna was vergeten

ze vertelt je hoe haar droom geen droom meer is 
hoe korenbloemen nog steeds bekoren 
bewegen in het dichtersveld 
en voetstappen het zaad van liefdessporen volgen

                       ©  Merel

24 gedachten over “Die ene glimlach

  1. hey mereltje,
    dan is er vast iemand erg lief naar jou aan het glimlachen:-)
    zaterdag was ik héél dicht bij jou in de buurt,…….
    per ongeluk:-)
    kon j edat voelen…
    als iemand naar je glimlacht…. merel, een goeie raad, slik dan niet gelijk alles voor zoete koek hé, anders kom je bedrogen uit:-))))
    maak er een fijne avond van hé,
    xxx

    Like

  2. Vaak als ik hier kom lezen denk ik: maar dàt is wat ik ook wil zeggen!!! Maar ik kom op zo’n mooie woorden nooit!!! 😉 Jouw gedichten zijn pareltjes Merel! Prachtige pareltjes!
    Ik wens je een fijne maandagavond!
    Lieve groetjes van Elle

    Like

  3. Moh zeg,
    Mereltje …
    dit lijkt me op het lijf van wiebel-tiener -dochter geschreven te zijn … !
    Mooi moooi mooi … !
    Tot zienssssssssssssss … :-))) !

    Like

  4. en voetstappen het zaad van liefdessporen volgen… zo’n mooie slotzin van je al even mooi gedicht, dankjewel merel voor dit stukje schoonheid!

    Like

Reacties zijn gesloten.