dan raast een storm bonkend in haar tuin
de laatste bladeren
vlechten een krans van welbehagen
proberen grijze schimmen te verjagen
en de wind heeft met haar te doen
trekt zijn dichtmantel aan
fluistert woorden in haar schoot
hoe genen ook het mooie aanraken
klaprozen steeds weer groeien
en iets van haar
in haar kinderen openbloeit
© Merel
ogenindeschaduw 
de wind heeft jou mooie worden gebracht, merel, die jij tot een warme mantel geweven hebt!
LikeLike
zo teder en liehebbende bescherming,
grtjs
LikeLike
wat de wind met een mens kan doen….Prachtig.
LikeLike
die laatste regel… ik moet erom lachen, het is natuurlijk ook zo, maar bij mijn kind… kijken zowel oma als moeder (ik dus) weleens verwonderd op naar het kind… we plagen haar weleens nu, dat ze best studie materiaal is en kan zijn 😀
Prachtig gedicht weer Merel, ik lees ze telkens met veel plezier.
XXX
LikeLike
Wind en je hoort het nieuwe leven alweer!
LikeLike
voor de zoveelste maal
Prachtig
ik wil wel “storm” zijn en eens lekker razen…..
LikeLike
Ik heb even een paar van je mooie gedichten gelezen en laat hier de hartelijke groeten achter- Jot.
LikeLike
klaprozen blijven bloien hé merel 🙂
hier in de tuin staan er ook nog in bloei 🙂
xxx
LikeLike
Storm is heerlijk om door te lopen.. En juist die storm zorgt ervoor dat er zoveel weer gaat groeien.
LikeLike
prachtig elke keer ik hier halt houw is genieten hier
LikeLike
Storm kan je gedachten verwaaien, en dat is soms wel nodig …
LikeLike
de stormwind zorgt voor inspiratie
heel knap gedicht !
LikeLike
Een tijdje geleden dat ik hier kwam, maar je bent het nog niet verleerd :-))
LikeLike
gelezen…
en wederom goedgekeurd.
LikeLike
de wind brengt jou veel inspiratie voor de woorden te vinden om een mooi gedichtje te pennen
liefs dolfijntje
LikeLike
de grijze schimmen zullen zeker verdwijnen met de wind.. vlechten naar eenheid.. we kunnen niet zonder elkaar!
LikeLike
Het zijn méér dan woorden in de wind, merel… zo mooi!
LikeLike
Jou blog is nog altijd even fantastisch!
Wondermooie gevoelens verwoordt je.
Lieve groetjes,
LikeLike
dat maakt het dubbel hè, dat het ene moet verdwijnen om plaats temaken voor het nieuwe
LikeLike
als ik jouw gedichtjes zo lees, vind ik het eigenlijk jammer dat ze alleen maar hier staan, je zou ze moeten bundelen en laten uitgeven.
LikeLike
Merel,
het kan nog zo waaien maar de mooie woorden van jou gedicht blijven hangen.
Groetjes Christiene.
LikeLike
Ik zie de samenhang met het vorige gedicht. Vooral als duo vind ik hen bijzonder mooi.
Vandaag nog hoorde ik een mama vertellen hoe haar zoon met autisme haar leven veranderd heeft, ook – en misschien vooral- in positieve zin. En ook daar moest ik aan denken bij het lezen van deze gedichten.
LikeLike