Je vleugelt maanrood

je vleugelt maanrood
spiegelt zeeblikken open 
en golfzinnen wiegen een avonddroom

nog even 
dan tooit een vrouw zich 
in het bruidskleed van de liefde

belichten vuurvliegjes de weg
daar waar duinwoorden
haar staan op te wachten

je dicht voor haar een bed van poëziebeelden
die verleidelijk naar haar kijken

vanavond lees je in haar blikken
stapt ze uit haar meisjesjurk
en wordt ze eindelijk vrouw

          ©  Merel

14 gedachten over “Je vleugelt maanrood

  1. Wat mooi weer! Ik geniet in stilte en wou dat ik nog eens dat meisje kon zijn!
    Prachtig geschreven…mijn woordenschat is te klein om hier neer te pennen wat jouw gedichten met me doen!
    Liefs

    Like

  2. beeldende woorden omvormt tot eens sprookje……en je hebt gelijk,”boomwortelkunst” is gelijk aan “wortelwoorden”,tijdens het sculpteren komen er veel woorden tevoorschijn die ik wilde neerleggen,

    groetjes jan

    Like

Reacties zijn gesloten.